Ons het nou amptelik oop is vir 14 maande. Oor die 14 maande het ons ervaar 'n paar interessante gebeurtenisse, veral in die kombuis. So het die dames wat werk in die kombuis is almal van die Kongo. Engels nie hul vuis taal, Frans is. So in die begin, kan jy dink dit was baie moeilik om te verduidelik aan hulle wat om te doen en hoe om dit te doen en maak dinge. So het dit geneem om 'n rukkie te kry in die roetine van die dinge. Daar was 'n aand wat bykans interessant. Ons is net oop vir ongeveer 'n week op daardie stadium so die kombuis personeel is net die begin om te kry in die roetine.

Op hierdie nag het ons 'n tafel van agt mense. Jy kan dink hoe my pa (die hoof van die kombuis) moes gewees het 'n bietjie senuweeagtig. Hulle bestel het begin, wat uitgegaan het fyn, geen probleme daar. Toe het hulle beveel om hul toevoer en ramp getref. Eerste van al, die plate was al koud waar hulle moet wees warm, dan is die calamari is gedoen voor al die ander kos, sodat dit koud gekry het, die groente was te skerp en 'n paar van die steaks was onder gedoen. My pa was so kwaad vir die kombuis personeel en hul prestasie in die nag. Hy het geskree en gevloek in die kombuis soos 'n mal man. Dit was nogal snaaks om hom te sien. Gelukkig het die kliënte kon hom nie hoor nie. In die einde, kan ons 'n goeie lag oor daardie dae het, want nou is ons kombuis loop uiters doeltreffende en ons skaars maak foute met ons kos.